Κυριακή μεσημέρι. Ξυπνάω νιώθοντας το κορμί μου δύο τόνους. Τι ήπια πάλι χθες; Το τονωτικό του πούστη και τεκίλες. Ανάβω sticks, βάζω μουσική για spa και ρίχνω έλαια στη μπανιέρα. Σε μια ώρα έχω χάσει 1918 κιλά. Αν και δεν μπορώ να συγκεντρωθώ ποτέ, μετά το μπάνιο προσπαθώ να κάνω γιόγκα. Σε ένα μισάωρο τα παρατάω, ανάβω τσιγάρο και ανοίγω το κινητό. Πέφτουν μαζεμένα sms. Το μόνο ενδιαφέρον για σήμερα είναι του Γιωργάκη. Η αιώνια λουμπινιά από τα βόρεια προάστια που το παίζει str8. Φίλος του Ηλία που υποτίθεται ότι με συμπάθησε και θέλει να βγούμε για καφέ. Βασικά με συμπάθησε όταν έμαθε ότι γαμάω τον Ηλία.
Τελικά κανονίζουμε για τις 6. Ας ντυθώ απλά και casual. Από το παράθυρο βλέπω ένα 911 να σταματάει απέναντι στις 6 παρά τέταρτο. Φτιάχνω ένα τονωτικό με μπανάνες και γάλα και ανοίγω tv. Στήσιμο ένα τέταρτο επιβάλλεται για να ανεβάσει θερμοκρασία ο τεκνός. Στις 6 και 2 δεύτερα κλήση: «Sorry άκουγα μουσική και ξεχάστηκα. Ναι κατεβαίνω.»
Τελικά κανονίζουμε για τις 6. Ας ντυθώ απλά και casual. Από το παράθυρο βλέπω ένα 911 να σταματάει απέναντι στις 6 παρά τέταρτο. Φτιάχνω ένα τονωτικό με μπανάνες και γάλα και ανοίγω tv. Στήσιμο ένα τέταρτο επιβάλλεται για να ανεβάσει θερμοκρασία ο τεκνός. Στις 6 και 2 δεύτερα κλήση: «Sorry άκουγα μουσική και ξεχάστηκα. Ναι κατεβαίνω.»
Εντάξει ωραίο έπιπλο και φραγκάτο. Με ρωτάει που θέλω να πάμε. Ας φάμε κάτι με έκοψε η μπανάνα. Οπότε καταλήγουμε στην Πλουτάρχου.
Αυτό που μου τη δίνει απίστευτα είναι να μου μιλάνε για διάσημους φίλους τους. Δηλαδή όλες αυτές τις αδερφές που μου τα έχουν σκάσει χοντρά για να τις γαμήσω, να τις κατουρήσω, να τις δείρω. ΟΚ Συγκρατούμαι και ακούω συγκαταβατικά αυτά που λέει. Βασικά έχει ωραία χείλια και δόντια τύπου American soap opera οπότε ανέχομαι ότι και να λέει, ακόμα και βαρετές μαλακίες.
Στο βάθος του restaurant γριά καλλιτέχνιδα που τραβούσε καψούρα μαζί μου. Στέλνει κρασί και ο Γιωργάκης ενθουσιάζεται. Που τον ξέρεις κλπ. Που να τον ξέρω καλέ μου… Κάναμε μαζί καλόγριες!
Μετά από δύο μπουκάλια κρασί πίνω cocktail με το όνομα του μαγαζιού. Ο τεκνός αρχίζει να ανοίγεται. Προτείνει να πάμε βόλτα προς Γλυφάδα. Ακόμα δεν είναι καιρός για υπαίθρια γαμήσια αλλά πάμε. Προσπαθεί να μου το φέρει με τρόπο αλλά δεν τον βοηθάω. Τρελό ψήσιμο. Στρίβει από την Ποσειδώνος προς την παραλία και σταματάει. Αυτός αντικαπνιστής και με λατρεία ψώνιου για το αυτοκίνητο όμως εγώ ανάβω τσιγάρο και περιμένω. Φυσικά δε λέει τίποτα. Ενώ έχει πέσει μούγκα και εγώ κοιτάω από το παράθυρο σκύβει και με φιλάει στο λαιμό. Μμμμ…
Ας μη πολυλογώ. Ο τύπος είχε θεόστενη τρύπα αλλά μετά από δύο γαμήσια στο καπάκι χωρούσαν με ευκολία τρία δάχτυλα. Πάνω στο ξέσκισμα είχε ξεχάσει το ψώνιο για το όχημα. Το κάναμε μουνί αλλά ευτυχώς δεν πήγαμε σπίτι, γιατί έτσι που φώναζε θα έβγαινα κάρτα σε όλο το τετράγωνο.
Γύρισα σπίτι κατά τις 12. Έκανα ντουζ, ζέστανα ένα φιλέτο και κάθισα στην tv. Αν και έχυσα δυο φορές είχα ενέργεια και την εκτόνωσα στο ποδήλατο. Πριν την πέσω κοιτάω το μήνυμα στο σταθερό. Η Λουκία που μόνο έτσι επικοινωνούμε τις Κυριακές. Αύριο έχουμε καλό ξεκίνημα. Workin' 9 to 5, what a way to make a livin'! Dolly Parton σου ρχομαι!